Ernest Hemingway był człowiekiem świata: Karaiby, Afryka, Ameryka i Europa gościły go w takim czy innym momencie, ale żadna lokalizacja nie jest tak silnie związana z pisarzem jak Paryż. Hemingway przeniósł się do Paryża ze swoją pierwszą żoną Hadley w 1921 roku. Młoda para mieszkała w skromnym mieszkaniu przy rue Cardinale Lemoine w 5. dzielnicy Paryża bez bieżącej wody i łazienki składającej się z niewiele więcej niż wiadra. Hemingway wynajął inne miejsce przy 39 rue Descartes, aby pisać. W Paryżu Hemingwayowie poznali innych ekspatów mieszkających w mieście. Tworząc słynne „Lost Generation”, ci artyści, w tym Gertrude Stein, Ezra Pound, Picasso i James Joyce, odegrali kluczową rolę w rozwoju Hemingwaya jako pisarza. Para opuściła Paryż w 1923 roku, kiedy Hadley odkryła, że ​​jest w ciąży z ich pierwszym dzieckiem. Po urodzeniu dziecka w Toronto w styczniu 1924 roku para przywiozła swoje dziecko z powrotem do Paryża. Drugie życie w Paryżu było najbardziej płodnym okresem twórczości Hemingwaya, podczas którego napisał takie dzieła jak Słońce też wschodzi i Mężczyźni bez kobiet. W 1927 roku Hadley rozwiódł się z Hemingwayem po odkryciu jego romansu z reporterem mody Pauline Pfeiffer. Hemingway i Pfeiffer pobrali się zaledwie kilka miesięcy później i wyjechali z Paryża do Key West w następnym roku.