W ciągu zaledwie jednego dnia sierpnia 1961 r. lokatorzy południowej strony ul. Bernauer zostały pozbawione możliwości przejścia przez ich własną ulicę: ulica i domy po drugiej stronie były odtąd w Berlinie Zachodnim. Wielu zaczęło wyskakiwać z okien na Zachód, niektórzy z nich stracili życie. Nieco później fosy tych domów zostały zmiażdżone, a najemców przesiedlono. Następnie, z powodu budowy drugiej, tylnej ściany i "pas śmierci" między ścianami, domy te zostały rozbite. Najbardziej ufortyfikowana wersja muru berlińskiego z betonowych bloków o długości 3,5 m została wprowadzona w 1975 roku i znana jest jako "ściana czwartej generacji" lub "mur 75". Kilka luksusowych domów zostało zbudowanych dziś na opuszczonym miejscu dawnego "strefa śmierci", ale jedna część pozostała niezabudowana, a mur 75 nietknięty: otwarta wystawa przypomina odwiedzającym dawny podział ulicy na dwa różne Berlinie... Dokumentalna fotografia Berlina.